Mooie seizoensafsluiting tweede

In de schaduw van het eerste team speelt het tweede natuurlijk een bescheiden rol en vandaar dat er op dit medium ook wat minder aandacht aan wordt geschonken. Echter verdienen deze mannen ook een dikke pluim en natuurlijk ook een verslag! U kon al lezen dat in februari de derby tegen MSC werd gewonnen en die vorm is daarna goed voortgezet.

9 Maart werd er gespeeld tegen hekkensluiter KTV 2. Met twee invallers trokken we naar Enkhuizen waar we wel een overwinning verwachtten. Het werd een enorm spannende wedstrijd waar de bovenste borden gewoon deden wat ze moesten doen. Zelf won ik vrij gemakkelijk, Jos speelde een goede remise tegen hun sterkste speler, Niels won enigszins gelukkig, Aart had een keurige remise en Arno won ook makkelijk. Op de onderste boren was het echter lastiger. Invallers Henk en Leo speelden prima partijen, Leo had een paar pionnen geofferd voor veel initiatief. Helaas kon hij dat niet omzetten in een punt en ging z’n tegenstander er met de wint vandoor. Henk werd heel langzaam weggedrukt, en kon zich niet verdedigen tegen alle dreigingen. Het stond dus 4-3 en lag ons lot in handen van Jeroen. Zoals altijd weer ietsjes te laat, maar nu leek het de goede kant op te gaan. Z’n tegenstander offerde erop los, maar Jeroen leek het te kunnen keepen en zelfs een tegenaanval te creëren. In wederzijdse tijdnood gebeurde er van alles, er werd veel getruct, gepromoveerd en bijna mat gezet. Helaas dolf Jeroen in al dit geweld het onderspit en zo eindigde de wedstrijd enigszins teleurstellend in 4-4.

Omdat het erg spannend was in de poule in de onderste regionen was het voor het ingaan van de laatste wedstrijd noodzakelijk om minimaal 4-4 te spelen om aan degradatie te ontkomen. Echter kozen we niet voor gekke opstellingen, mede door het feit dat Aart in z’n vooruit gespeelde partij al had gewonnen. Deze score van Aart zorgde ervoor dat hij het seizoen mooi afsloot met 3,5 uit 7, waarvan alle punten in de tweede helft van het seizoen kwamen.

Met een 1-0 voorsprong verwelkomden we onze gasten van Schaakmat in de Waldhoorn en kon de seizoensafsluiting beginnen.

Van te voren kwam Jos nog naar me toe om te zeggen dat hij zich niet helemaal top voelde omdat hij een zware dag had gehad op school, en dat we dus niet zoveel hoefde te verwachten. Echter was het Jos die als eerste het punt had binnengetikt. Tegenstander Andre Beemsterboer ging in een van Jos’ lievelingsopeningen al snel de fout in, gaf een stuk weg en gaf ook de partij maar meteen op. Een mooie overwinning voor Jos die daarmee op een keurige 4 uit 7 eindigt met een TPR van 1784 wat een stuk hoger is dan z’n rating.

Bij Arno ging het de hele partij gelijk op, maar had onze nestor steeds een heel klein voordeeltje. Tegenstander Tom Roelofszen bood rond een uur of half 10 al remise aan dat Arno afsloeg om een kwartier later nadat Jos had gewonnen zelf remise aan te bieden. Dat mocht Roelofszen dan weer niet aannemen van de teamleider van Schaakmat en zo sudderde de partij voort totdat ze uiteindelijk in een niet te winnen eindspel kwamen en ze alsnog tot remise besloten. Arno had een lastig begin van het seizoen met drie nederlagen, maar haalde in de laatste vier wedstrijden toch nog drie punten.

Bij Niels ging het ook wel lekker, al leek de opening wel een beetje gek (maarja, dat is het wel vaker bij Niels). Op het moment dat de dames werden geruild dacht ik wel al dat het goed zo komen, want dan als Niels als een vis in het water. Hij bleef consequent op de zwakke pion van tegenstander Joost Goedbloed jagen, stuurde z’n koning zelfs naar het midden van het bord waar hij een machtig stuk bleek te zijn en voerde daarmee de druk zo hoog op dat Goedbloed niks anders kon doen dan de vlag strijken. Ook voor Niels is dit een prima seizoen geweest. Op één ongelukkige nederlaag na (in R5 tegen Niels de Haan), heeft hij prima gespeeld en met een score van 4 uit 6 goed bijgedragen aan de score van het team.

Wat er precies gebeurde op de borden van Jeroen en Henk heb ik niet kunnen volgen omdat ik zelf al vrij snel in tijdnood kwam. Henk speelde tegen het jonge talent Piet Krul. Op papier een niet hele sterke tegenstander, maar rating is bij dit soort jonge spelers nog wel eens verraderlijk. Henk leek de partij goed op te zetten, maar moet ergens toch de mist in zijn gegaan, want Krul ging er met het punt vandoor. Helaas dus de vierde nederlaag van Henk, maar we mogen hem dankbaar zijn dat hij vier keer is ingevallen en daarmee zelfs het derde team (waar hij teamcaptain van is) achter heeft moeten laten.

Jeroen kwam zowaar redelijk op tijd binnen en speelde een prima partij tegen Andre van Etten. Hij leek de hele partij iets beter te staan, maar kon dat niet omzetten in een heel punt. Een halfje was echter genoeg om de 4 punten voor ons binnen te tikken en zoals u eerder las was dat een zekerheid voor lijfsbehoud in de tweede klasse. Jeroen had een kwakkelend seizoen waarin hij net iets onder z’n niveau heeft gepresteerd, maar zorgde er in ronde 5 wel voor dat we konden winnen van MSC!

Als laatsten waren Ronald en ik nog bezig. Zelf speelde ik een prima partij tegen de sterke Arjan van Verseveld. Hij had een agressieve aanpak van m’n Franse opzet, maar zette niet door waardoor ik hem kon terugdringen. Op cruciale momenten maakte ik echter verkeerde keuzes waardoor de partij op een remise leek af te stevenen. In wederzijdse tijdnood bood van Verseveld remise aan, maar nadat ik hoorde dat we al 4 punten hadden en van Verseveld net de verkeerde zet had gedaan ging ik nog even door. Ik promoveerde net eerder dan hij en moest toen nog even rustig blijven en met een dame drie pionnen afstoppen. Dat lukte echter vrij gemakkelijk en kon zodoende de 5-2 bijschrijven. Over m’n eigen seizoen kan ik niet anders dan tevreden zijn, met 6 uit 7 bijna topscorer van de competitie geworden en op de volgende ratinglijst waarschijnlijk eindelijk de 1900-grens passeren.

Vlak nadat mijn eigen partij eindigde had ook Ronald gewonnen. Hoe dat precies gebeurde heb ik natuurlijk niet kunnen zien, maar ik hoorde dat hij wel veel geluk had gehad. Dat maakt echter helemaal niks uit in ons spel, want een punt is een punt. Ronald kon dit seizoen helaas drie keer niet meespelen, maar in de vier partijen die hij speelde scoorde hij toch een mooie 2,5 punt en ruim boven z’n rating.

Zo wonnen we deze wedstrijd met een ruime 6-2 en werden we uiteindelijk nog gewoon vierde in de Tweede Klasse A. Een mooi resultaat zeker nadat we vorig jaar gepromoveerd zijn en we het seizoen begonnen met drie nederlagen. In de breedte zijn we echter wel kwetsbaar gebleken. Nadat Kerre om persoonlijke redenen niet meer kon spelen hebben we steeds een beroep moeten doen op een invaller (Ronald, Leo, Ed en Henk: Dank daarvoor!), maar zij hebben echter niet kunnen bijdragen aan wat uiteindelijk een mooi seizoen is geworden. Al met al ben ik als teamleider ontzettend trots op het team dat ondanks de drie nederlagen de moed niet liet zakken en zijn beste beentje voor bleef zetten waardoor we hebben laten zien prima mee te kunnen doen in de Tweede Klasse!