Toen de wekker ging wilde ik eigenlijk niets liever dan verder slapen. De hele week was ik daar onvoldoende aan toe gekomen en eindelijk lag ik lekker te ronken. Bij het eerste kopje koffie aan de bar van de Swan zei ik mijn schaakvrienden vandaag niets te verwachten. Ook toen ik na de pauze goed speelde tegen Liam Vrolijk wist ik dat de winst te danken was aan een ongelukkige damemanoeuvre van hem. Tegen Erik van den Doel won ik een pion maar raakte het spoor volkomen bijster. Het wachten was op de beslissende klap van de grootmeester, edoch die miste meerdere kansen om het af te maken en het werd nog remise. Vervolgens gaf Manuel Bosboom zomaar een vol stuk cadeau en stond ik opeens aan kop. De laatste ronde won Erik van den Doel na harde strijd en leek de toernooizege naar hem te gaan omdat hij de sterkste tegenstand had gehad. Ik was een pion achter gekomen en mocht blij zijn met remise, zoals u kunt zien:
Piet Peelen-Aleksander Alienkin
40e Nico Dekker Chrysantentoernooi 2018
De laatste vijftien zetten heeft zwart zijn stukken in de hoek gezet(!). Blijkbaar dacht hij dat de toren op f6 moest blijven om Lf7 te verhinderen, dus speelde hij de enige andere zet:
70…h5 71.Tb8 h4??
Nog steeds was Tc6 remise, want op Lf7? komt Tc7+ en Txf7. Nu wint wit zelfs nog!
72.Tb4! Lh7 73.Txh4 Kg8 74.Lxh7+
74.Txh7? Txg6 75.fxg6 is pat. Die valkuil zie ik nu thuis pas. Maar Caissa vond blijkbaar dat ik moest winnen!
74…Kh8 75.Lg6+ Kg8 76.Tb4 Tf8 77.Ta4 Tb8 78.Lf7+ Kh7 79.Th4# 1–0
Nu kreeg ik de mooiste bos chrysanten van Jan Dekker, de broer van Nico. Daar had ik nooit van durven dromen!