Bron: Noord-Hollands Dagblad
De vraag bij de vijfde editie van het Mulder Optiek Schager schaakkampioenschap was: kan de jonge garde weerstand bieden tegen de gevestigde orde? De drie internationaal meesters op de titelstrijd, Manuel Bosboom, Piet Peelen en Pieter Hopman, toonden echter aan dat een wisseling van de wacht nog niet aan de orde is.
Dat schaken populair is onder de jeugd bleek uit het 34-koppige deelnemersveld waar tieners en twintigers redelijk goed vertegenwoordigd waren. Stunten tegen niet alleen een meester maar ook de topamateurs daar net onder blijkt echter lastig. Dat ondervond de vijftienjarige Guido van Hesselingen van schaakclub Opening’64 uit Sint Pancras al in de tweede ronde toen hij tegen de ervaren Beemsterling Thomas Broek een remise-eindspel toch verloor. ,,Het is een kwestie van trainen, trainen en nog eens trainen”, liet Van Hesselingen optekenen. ,,Zij hebben tientallen jaren meer ervaring, dat merk je tijdens een rapidtoernooi als dit waar je maar een kwartier bedenktijd hebt plus vijf seconden bonus per zet.”
Tegenover hongerige spelers als Van Hesselingen staan ‘oude’ meesters zoals Zaankanter Bosboom (64), Amsterdammer Peelen (57) en Purmerender Hopman (50) die al decennia bepalend zijn in het Noord-Hollandse schaaklandschap. Voor hen allen geldt dat de meestertitel het hoogst haalbare in hun loopbaan bleek, al vragen kenners zich af of de levensgenieter Bosboom niet veel te weinig uit zijn schaaktalent gehaald heeft. Dat blijkt uit het boek Chess Buccaneer dat in 2021 is uitgebracht over het leven van Bosboom. Dat slaat nationaal en internationaal aan, maar de schaker zelf blijft zowel daarover als over zijn schaakprestaties nuchter. ,,Ik leef bij de dag. Ik ben in de eerste plaats schaakliefhebber waarbij ik wel in een fase van mijn leven ben gekomen dat ik niet veel meer reis om partijen te spelen. Ik denk dat ik van de zomer het Science Park-toernooi (het Amsterdam Open, redactie) ga spelen en verder niets. Af en toe fiets ik naar Amsterdam om een jointje te halen en verder speel ik veel op internet, in het café of bij iemand thuis en dat is het.”
Tegenover de levensgenieter Bosboom, die speelt voor de organiserende vereniging Mach uit Schagen, staat de immer serieuze Peelen die door een gebrek aan energie het echter ook rustig aandoet. ,,Ik heb mij met mijn club Zukertort Amstelveen met hangen en wurgen weten te handhaven in de meesterklasse en ik voel die inspanning nog steeds. Ik weet nog niet wat ik ga doen deze zomer, misschien een toernooi spelen, misschien ook niet.”
Beide mannen zijn gewend om met weinig geld rond te komen, voor Hopman is dat anders. Hij werkt fulltime bij een landelijk postbedrijf en probeert andere manieren uit om zo scherp mogelijk aan het bord te verschijnen. ,,Ik ben begonnen met minder te eten, een paar dagen niet achter elkaar welteverstaan. Dat klinkt raar, maar ik ben er veel scherper door. Mensen waren vroeger jagers, ze waren dagen op pad om voedsel te vinden en in die tussentijd aten ze bijna niet. Daardoor heeft het lichaam de tijd om alle afvalstoffen af te voeren.”
Peelen voelde zich ’s ochtends niet fit en dat leidde tot averij in de tweede ronde toen de vijftigjarige Rik van Ingen uit Winkel hem een halfje ontfutselde. Ook in een denksport zoals schaken doen zich echter wonderlijke remontada’s voor. De meester dichtte zich tijdens de pauze weinig kansen op de eindzege toe, maar een broodje en driekwartier rust deden wonderen. In de vierde ronde overklaste hij Hopman en daarna werd ook Bosboom, die met vier uit vier was gestart, verslagen. Omdat de Zaankanter in de slotronde verloor van Hopman, besloot Peelen nestor Wim Boom uit Sint Maarten, die na acht maanden fysiek ongemak zijn rentree maakte, een remise te gunnen. De Amsterdammer zegevierde met zes punten uit zeven partijen, een half punt meer dan Hopman en een punt meer dan Bosboom, Broek en het duo Colin Stolwijk en David de Visser van Mach.