Monsterscore tegen De Pion

De meeste lezers van deze pagina zitten natuurlijk al een week in spanning te wachten op het verslag van de grootste overwinning in tijden. Zoals iedereen heeft kunnen lezen hebben we afgelopen donderdag namelijk met maar liefst 7-1 gewonnen van De Pion. Het kostte even wat zoekwerk, maar een dergelijke overwinning is niet eens zo uniek. In het seizoen 2011-2012 wonnen we ook met 7-1 uit tegen Aartswoud 2. Desondanks zijn we na een stroeve start natuurlijk erg blij met een dergelijke overwinning. Het ging echter niet zo makkelijk als de uitslag deed vermoeden.
Het begon al met de opstelling van onze opponenten. We konden een beetje verwachten dat ze in een fantasieopstelling zouden spelen, aangezien ze dat wel vaker doen, maar dit was wel erg extreem. De eerste drie borden werden namelijk bezet door de op papier zwakste drie spelers. Op de onderste vier borden hadden de tegenstanders daarentegen wel een ratingoverwicht. Daarnaast waren wij weer genoodzaakt om twee invallers in te zetten en daarvoor waren Marcel en Arno overgekomen uit respectievelijk Utrecht en Hilversum.

Strik-Post na 7…Pge7

Na enkele minuten konden we al constateren dat het wel eens een leuke avond zou kunnen worden. Op bord 8 speelde de tegenstander van Aart de opening heel vreemd en kon Aart in deze stelling een kwaliteit winnen met 8.Pdc7. Daarna was het een kwestie van de partij uitspelen. Was er echter nog een makkelijkere weg naar de winst? Enrico dacht achteraf van wel. 8.Pb6+ axb6 9.Dxd6 Ke8 10.Pc7+ zou namelijk een dame opleveren. Echter misten we na afloop allemaal de variant 10…Dxc7 11.Dxc7 Pd5!! wat wit met een ingesloten dame opzadelt. Maar goed dus dat Aart dit niet gespeeld heeft. Een andere partij die al snel een interessante wending kreeg was die op bord 1 waar Enrico het Koningsgambiet tegen zich kreeg. Hij had dit gelukkig een beetje voorbereid, dus was daar wel blij mee. Z’n tegenstander offerde (noodgedwongen) een stuk tegen enkele pionnen waardoor er een gevaarlijke stelling ontstond. Het leek echter allemaal gevaarlijker dan het was en zodoende kon Enrico afwikkelen naar een gewonnen stelling. Dat was echter niet de eerste partij die afgelopen was, want na lang te hebben moeten verdedigen was het Arno die het eerste halfje kon laten bijtekenen. Een knap resultaat op bord 7 tegen Ron Greven. Even dacht ik dat het wel erg lastig zou worden, maar Arno bleef koel spelen tot ergernis van Greven die het maar ‘een saaie schuiver’ vond. Ach, als je 85 bent, dan mag dat toch wel vonden wij… Op de volgende overwinning moesten we weer even wachten. Die kwam namelijk van mij. Weinig woorden zal ik er vuil aan maken. Het was een slechte partij waarin de meeste kansen nog voor mijn opponent waren. Aan het eind kreeg ik echter wel wat dreiginkjes en toen hij een mat in twee dreiging over het hoofd zag, greep ik die kans natuurlijk meteen aan. Niet lang daarna kon ook Siem voor een punt tekenen. Na twee nederlagen speelde hij nu een puike partij op bord 4 tegen Marc Hartog. In een Wolga kwam Siem er wat prettiger uit en won in het middenspel een dame tegen toren en loper. Deze dame stond echter veel actiever dan de stukken van Hartog en zo stond en het al snel 3,5-0,5 met al een geteld punt op bord 8 bij Aart die nog steeds bezig was om de kwaliteit meer uit te buiten. Na de vorige wedstrijd bleef ik echter huiverig en zei ik tegen Enrico: ‘Het zal toch niet wéér misgaan?’. Maar gelukkig deden de andere vier heren wat er nodig was. Aart speelde het eindspel geduldig uit. Offerde z’n kwaliteit terug voor een gewonnen lopereindspel. Ondanks dat hij weinig tijd had speelde hij dat koel uit. Ook bij Marcel leek er lange tijd sprake van een iets betere stelling en hij maakte goed gebruik van de kansen die hij kreeg om actief spel te vergaren. Tegen het einde van de partij stond hij iets beter, maar kreeg de overwinning in de schooit geworpen omdat zijn tegenstander dacht dat hij er nog tijd bij zou krijgen na het vallen van de vlag… Zo stond het dus ondertussen al 5,5-0,5 en was Wim opgelucht toen ik dat doorgaf. Hij had namelijk een interessante stelling met een pion minder. Aanvallen over en weer verschenen op het bord en beide spelers hadden weinig tijd. Nadat de druk eraf was doordat we al hadden gewonnen leek het echter wel of Wim beter ging spelen en zette zoveel druk op zijn opponent dat die moest capituleren. Alleen Niels was dus bezig. Zijn opdracht was zoals wel vaker snel remise spelen. Echter wisten we nu dat dat wat lastiger zou worden aangezien de tegenstander de sterkste speler van de Pion was. Stephan Paternotte met een rating van 2000 kwam ook een kwaliteit voor en het leek erg lastig voor Niels om deze keer een resultaat te boeken. Het kostte Paternotte echter veel tijd om de kwaliteit om te zetten in de winst. Hij moest aan het eind vooral spelen op de increment en aangezien dat maar 10 seconden per zet is, is goed spel een stuk lastiger. Niels rook zijn kans en ontwikkelde zowaar wat tegenspel met zijn vrijpionnen. Nadat de stand ondertussen 6,5-0,5 in ons voordeel was besloten ze op bord 5 maar tot een remise.
Zo staan we dus na drie ronden op een score van 50% en zijn we weer terug in de middenmoot van 1A. Op 15 december spelen we weer een cruciale wedstrijd, nu tegen het derde team van Caïssa-Eenhoorn, waarin duidelijk wordt of we tot de (sub)top van de poule behoren of dat we weer eens met lege handen komen te staan aan het einde van de rit.